Meetjeslandse reuzen zorgen voor één groot volksfeest!

De Lochte Wippelgemnaars bestaan dit jaar 50 jaar en dat moet gevierd worden. De vriendengroep die voortkwam uit fanfare Willen Is Kunnen, startten op de augustuskermis van hun dorp destijds met wat muzikale leute op maandag. Ze groeiden uit tot een vijfjaarlijkse reuzendag vol verklede dorpelingen. Bezielers Roger Geirnaert en Noël Willems uit Wippelgem vertellen over de start van het reuzenverhaal:

Roger: Zoveel jaar geleden waren wij jonge gasten en op maandag was er niks te doen op de Wippelgemse kermis. Eerst gingen we met onze instrumenten op café om hoempapa-liedjes te spelen. Op den duur werd dat tien jaar en zeiden we: “Verdorie, we moeten er toch eens iets mee doen”. We zeiden tegen elkaar: “Laten we eens een reus maken”. Zo gezegd zo gedaan. Nu zijn we 50 jaar later en vieren we het jubileum van onze reuzengroep.

Noël: We begonnen met een kleinschalig feest dat later uitgroeide tot het organiseren van evenementen die een volledig dagprogramma bevatten.

Ook de organisatoren van 800 jaar Sleidinge organiseerden hun historische stoet op 28 mei 2023. Met een stralende zon mochten ze heel wat volk ontvangen én meer dan 20 Meetjeslandse reuzen. Dat vraagt een organisatie die niet te onderschatten is. Marc Van Wiemeersch geeft een woordje uitleg:

Marc: Bij het feestcomité van 800 jaar Sleidinge ontstond het idee om de twee reuzen opnieuw in het leven te roepen. Gelijk hadden ze, want reuzen spreken altijd aan. Er zit geschiedenis achter, ze vertegenwoordigen een gemeente en spreken ook kinderen aan.

Leer de Wippelgemse en Sleinse reuzen kennen.

Roger: Onze eerste reus zat in een karretje: Wipula. Dat was symbolisch om de geboorte van onze reus voor te stellen, want het figuur Wipula is historisch geschoot. Onze Wippelgemse schoolmeester, Achiel De Vos was een heemkundige. Als kleine mannen gingen we bij hem ten rade: “Meester, vanwaar komt de naam Wippelgem eigenlijk?”. Achiel zocht dat op voor ons en vertelde over Wipulingahaim, Latijns voor woonplaats van Wipula. Zo is onze eerste reus aan zijn naam gekomen. Wipula is dus eigenlijk de stamvader van Wippelgem.

Wipula was eenzaam, dus we dachten aan een vrouw voor hem: Brunhilde. Ook zoon Wilfried groeide op als een echt reuzenkind. We vierden zijn geboorte, eerste communie en zochten zelfs een lief voor hem. Op reis is hij zijn levensvrouw tegengekomen: de Afrikaanse Malou. Hun trouw werd uitgebreid gevierd in Wippelgem.

Marc: Sleidinge had vroeger twee reuzen, maar die zijn mysterieus verdwenen. In 2019 doopten we de eerste reus Wanne Mie. Ze kreeg toen officieel een paspoort. Een maand geleden verscheen Kobe Cies, de tweede reus, op het toneel. Hij kreeg officieel zijn paspoort van de burgemeester van Evergem tijdens zijn voorstelling aan het publiek.

Één groot volksfeest dat het dorpsgevoel versterkt.

Roger: Je moet eens zien hoeveel publiek er daarop afkomt. Heel het dorp loopt verkleed rond en doet mee. Iedereen wil erbij zijn, er worden liedjes gezongen en ook de burgemeester en schepenen zijn aanwezig. Het is één groot volksfeest dat ons dorpsgevoel versterkt. Vooral het Wippelgems gevoel, je hoort erbij, tes van ulder.

Noël: We zijn een kleine gemeenschap, we komen samen en kennen elkaar. Er zijn hier veel grote families die in de buurt blijven wonen. Het klikt allemaal goed tussen de Wippelgemse mensen.

“We vijzen de deur eruit om de reuzen naar buiten te krijgen.”

Noël Willems

Wat komt er allemaal kijken bij de organisatie van de reuzen?

Marc: De reuzenverenigingen regelen alles zelf. Ze hebben hun eigen transport, moeten ter plaatse de reus aankleden en zorgen zelf voor dragers.  Ik contacteerde alle reuzengroepen uit het Meetjesland met de vraag of ze geïnteresseerd zijn om mee te stappen in de stoet. Veel groepen waren enthousiast en verzamelden de reuzen aan het einde van de stoet op het dorp, zodat ze allemaal samen te zien waren.

Noël: De Wippelgemse reuzen zitten nu op zolder. We moeten de deur eruit vijzen om ze buiten te krijgen om ze vervolgens opnieuw aan te kleden. We halen de reuzen er dus niet zomaar uit.

Roger: De mensen verkleden zichzelf, echt geweldig. Wij kleden de reuzen aan en zoeken een thema.

“De reuzen gaan op reis, maar we hopen dat de jeugd het terug opneemt.”

Roger Geirnaert

Roger: De toekomst van de reuzen ligt wat moeilijker. Dit jaar proberen we om de reuzen te laten slapen. Ze gaan als eindthema op reis vertrekken. Dat is jammer, maar we zijn niet zeker dat er binnen vijf jaar opvolging zal zijn. Onze groep begint ouder te worden en we hopen dat we iets aanwakkeren bij de jeugd: “potverdomme dat was toch geestig met die ouwe peten daar”.

Noël: We hopen dat de jeugd het terug opneemt. Kinderen worden nu al betrokken bij de organisatie. Nu is het afwachten of zij iets verder zullen doen. Zo ja, is het aan hen om een richting te kiezen.

Marc: Het is echt niet simpel of vanzelfsprekend om zoveel verenigingen bereid te krijgen om mee te doen aan zo’n groot evenement. We mogen tevreden zijn: de meeste sociaal-culturele verenigingen van Sleidinge deden mee, samen met de twee scholen.

“We zijn fier op onze reuzen die een medaille kregen mede dankzij COMEET.”

Roger Geirnaert

De meerwaarde van Erfgoedcel/COMEET voor de reuzen.

Marc: Wij maakten gebruik van subsidies van COMEET voor verschillende activiteiten tijdens de 800-jaar viering. Voor de stoet kregen we een bijdrage waarmee we een klein deel van het gebeuren hebben betaald.

Roger: In 2018 kregen de reuzen hulp van COMEET, Cultuurregio Meetjesland. Ze ontvingen elk een medaille van Reuzen in Vlaanderen en zijn erkend. Dat was een groot feest, waar we ontzettend fier op zijn!